ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ، ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ، ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ … ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺭﮒ ﻧﺒﺾ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﺎﺯﯾﺎﺑﻢ ﺩﺭ ﺧﺎﮎ ﺁﻣﺪﻡ ﻗﻄﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﺭﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺎﺷﻢ ﻧﮑﻨﺪ ﺑﺮ ﭼﺸﻤﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺎﺷﺎﮎ ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ، ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ، ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ … ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ﻭ ﻣﻦ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﻋﮑﺲ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻗﺎﺏ ﮐﻨﻢ ﺩﺭ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﮐﻪ ﻧﺘﺮﺳﯽ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﺸﻨﻮﯼ فریادم ﺁﻣﺪﻡ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﺷﺐ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﺸﺖ ﺯﻣﯿﻦ ﻣﯽ ﻟﺮﺯید ﻭ وقتی ﺁﻥ ﺧﺎﻧﻪ ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﭘﺎﺷﯿﺪ ﺗﺮﺱ ﺩﺭ ﺁﯾﯿﻨﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻓﮑﺮ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﮐﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﻣﻪ ﻭ بوت ﻗﻠﺒﺖ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺧﺎﮎ ﭼﻪ ﺑﺬﺭﯼ ﻣﯽ کاﺷﺖ ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ، ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ ، ﺷﻬﺮ ﺧﺎﻟﯿﺴﺖ … ﺍﻣﺎ … ﺍﻣﺎ ﺷﺮﻑ ﻧﺨﻞ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﺑﺎﻗﯿﺴﺖ ﺟﺎﻡ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﻭﻟﯽ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺳﺎﻗﯽ است